شاخص قدرت نسبی RSI

RSI یا شاخص قدرت نسبی نوسان نمای نرخ تغیر است. این شاخص سرعت تغییر قیمت ها را اندازه گیری می کند. این شاخص به منظور نشان دادن سه جریان طراحی شده است که غالبا همراه نوسان نما ها هستند. نخست نوسان نما ها به دلیل جدا شدن اطلاعات قدیمی به طور عجیبی در محاسبات نوسان می کنند. برای مثال اگر شخصی نوسان نمای ده روزه داشته باشد و ده رو قبل قیمت به شدت بالا و پایین رفته باشد رقم نوسان نمای جاری رقمی گمراه کننده مبنی بر بالا یا پایین بودن قیمت ها است. دومین مساله به مقیاس عمودی بودن نوسان نما مربوط می شود. یعنی نوسان نما چقدر باید بالا یا پایین باشد تا به عنوان علامتی برای خرید یا فروش تلقی می شود؟ به طور کلی هر چه تعداد دوره های مورد نظر بیشتر باشد RSI با ثبات تر خواهد بود و علامت های کمتری تولید خواهد کرد.

تفسیر استراتژی های RSI:

RSI را میتوان از پنج جنبه بررسی نمود :

1. ارقام نهایتی 
2. الگوهای نموداری
3. نوسان های ناقص
4. Sesistance & Support
5. واگرایی یا Divergence

1- ارقام نهایتی:

این ارقام در RSI احتمال بروز نقاط بالا و پایین اصلی را علامت می دهد گرچه سطوح دقیق مورد استفاده جای بحث دارد اما ویلدر استفاده از 70 و 30 را توصیه می کند به این معنا که اگر RSI به بالا صعود کرد احتمال بالا بودن قابل ملاحظه قیمت های بازار وجود دارد و اگر به زیر 30 نزول کرد میتوان انتظار پدید امدن قیمت های بسیار پایین را داشت.

2- الگو های نموداری:

PATTERN ها و الگو هایی که معمولا در نمودار قیمتهای مشاهده می کنیم غالبا در RSI نیز قابل مشاهده اند.

3- نوسان ناقص :

نوسان ناقص سقف هنگامی رخ می دهد که RSI به بالای 70 برسد سپس به پایین ترین سطح خود تنزل کند ( نقطه مقص ) دوباره افزایش یابد اما به سطح 70 نرسد و بعد به پایین تر از نقطه نقص تنزل کند در این هنگام می توان ارز یا سهم را فروخت. عکس این حالت که به نوسان ناقص کف معروق است نیز صادق است.