چگونه از نسبت P/E در انتخاب سهام استفاده کنيم؟

چگونه از نسبت P/E در انتخاب سهام استفاده کنيم؟ بزرگترین اشتباهی که عموم مرتکب آن می شوند این است که بجای توجه به ارزش ذاتی سهام به قیمت آن توجه می نماید « چارلز داو»

اکثر سرمایه گذاران بی تجربه دوست دارند که سهام ارزان بخرند البته انجام اینکارهیچگونه عیب و اشکالی ندارد مگر اینکه هدف سرمایه گذار مذکور از ارزان بودن سهام ، قیمت سهام باشد نه ارزش ذاتی آن ، یعنی سرمایه گذار بیشترین توجه هنگام تصمیم گیری درمورد یک سهم، عامل قیمت بدون توجه به اینکه آیا این قیمتی که در بازار مورد معامله می گردد بالاتراز ارزش ذاتی سهام است یا پایین تر ازآن . چرا که پایین بودن یا بالابودن قیمت سهم دلیل بر پایین بودن یا بالا بودن ارزش ذاتی یک سهم نیست و برعکس . عموماً این دسته از سرمایه گذاران دوست دارند که در یک دامنه قیمتی از سهام که برای آنها از لحاظ منطق سرمایه گذاریشان توجیه پذیر است سرمایه گذاری نمایند. در واقع متناسب با بازارهای متفاوت اینگونه سرمایه گذاران همیشه علاقمند هستند که با میزان سرمایه خود سهام با قیمت پایین ولی تعداد زیاد خریداری نمایند چون تجربه خاصی در زمینه سرمایه گذاری ندارند و از سرمایه گذاری در سهام با قیمت بالا می هراسند. یعنی در واقع حاضر نیستند سهام با قیمت بالا بخرند چونکه احتمال می دهند در صورت خریدن سهام گران قیمت و با تعداد کم سرمایه آنها بیشتر در معرض خطر قرار می گیرد تا سهام ارزان ، که این اشتباهی بزرگ در منطق سرمایه گذاری است چطور که ما نمونه بسیار زیادی از سهام را طی چند سال اخیر داریم هرچند دارای قیمت پایین بودند ولی میزان بازدهی که اینگونه سهام به سرمایه گذارانش ارایه دادند خیلی پایین تر از سهام با قیمت بالا بوده است . اما سرمایه گذاران باتجربه و حرفه ای تفسیر کاملاً متفاوتی از ارزان بودن سهام دارند به گونه ای که امکان دارد از نظر آنها حتی سهمی که دارای قیمتی بالاتر از دامنه قیمت بازار است ارزان تر از سهام با قیمت پایین باشد. بعنوان مثال اگر فرض کنیم دامنه قیمتی بازار حول و حوش 500 تومان باشد سرمایه گذاران حرفه ای ممکن است چنین بپندارند که سهام با قیمت 1500 تومان در یک شرایط خاصی از بازار ارزانتر از سهام 350 تومانی باشد. یعنی بطور خلاصه می توان گفت که سرمایه گذاران ارزشی بدنبال سهامی هستند که دارای نسبت P/E غیرعادی پایینی هستند یعنی سهامی که دارای ارزش ذاتی بالایی هست ولی به قیمتی پایین تر از ارزش آن معامله می گردد. اینگونه سرمایه گذاران برخلاف سرمایه گذاران قبلی معیار تصمیم گیریشان ارزش ذاتی سهام است نه قیمتی که در بازار معامله می گردد. نسبت p/e در بازار سرمایه تحت عنوان p/e شناخته می شوند و یکی از متداولترین معیارهای ارزیابی ارزش سهام می باشد. نه تنها دربازار کشور ما، بلکه دراکثر بازارهای سرمایه دنیا سرمایه گذاران عموماً براساس نسبت p/e تصمیم به خرید یا فروش می نمایند. سرمایه گذاران به نسبت p/e به عنوان یک عامل مشخص کننده و تعیین کننده قیمت نگاه می کنند . یا بعبارتی اعتقاد دارند p/e منعکس کننده قیمت است ، واین شاخص است که سرمایه گذاران فعال باید به آن توجه نمایند ودرک درستی از آن داشته باشند. ترجمه مفهومی نسبت p/e این است که قیمت سهام را بر سود هر سهم آن سهام تقسیم می کنیم برای مثال * قیمت سهمی که 1000 تومان است و سود هر سهم آن 250 تومان می باشد در نتیجه p/e آن که از تقسیم قیمت بر سود هر سهم بدست می آید 4 می باشد. *قیمت سهمی 600 تومان است و سود هر سهم آن 100 تومان است در نتیجه p/e آن 6 می باشد از لحاظ مفهوم ارزشی سهم 1000 تومانی با نسبت p/e 4 ارزان تر ازسهم 600 تومانی با سود هر سهم 100 تومانی می باشد همانطور که مشاهده می گردد ارزان بودن قیمت (پایین بودن قیمت) دلیل بر ارزان بودن نیست.

نسبت p/e تقریباً شبیه به امتیاز بندی گلف می باشد هرچه کمتر بهتر.

اکثرسهام مرغوب (Blue cheap) در بازارهای جهانی دارای p/e بین 15 تا 30 می باشد و سرمایه گذاران ارزشی ترجیح می دهند که در سهام دارای p/e های 10 یا پایین تر سرمایه گذاری نمایند اگر شما تعداد زیادی سهام دارای p/e های مختلف در اختیار داشته باشید و از روش فوق پیروی کنید عمدتاً سراغ سهامی خواهید رفت که دارای p/e های پایین هستند. یعنی اگر چنانچه شما بتوانید سهم شرکتی که دارای قیمت 1000 تومان وسود هرسهم 250 تومان است ( 4 = p/e ) بخرید ممکن است چنین بنظرآید که از نظر ارزش ، خرید چنین سهامی ازخریدسهامی که دارای قیمت 600 تومان وسودهرسهم 100 تومان است ارزشمند باشد. اما موضوعی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا عده ای به خریدن سهامی با پایین ترین p/e ممکن علاقمند هستند؟ اولین دلیل که می شود گفت عمده ترین دلیل انتخاب سهام با پایین ترین p/e است اینکه بعضی از شرکتها واقعاً از بعضی دیگر ارزشمندتر هستند. قابل ذکر است که شرکتهای بزرگ با رشد سود سریع معمولاً یک صرف بیشتری را در مقایسه با شرکتهایی که دارای رشد آرامی در سود هستند ارائه می دهند. از آنجا که شرکت هایی که هنوز به سودآوری کامل نرسیده اند در صنایعی واقع شده اند که دارای چشم انداز آتی مطلوبی هستند و دارای p/e بالایی هستند دلیل این امر آن است که سرمایه گذاران به دلیل آینده مطلوب چنین شرکتی ، حاضر هستند قیمت بالایی را برای چنین سهام مانند سهام شرکتهای با تکنولوژی بالا (نرم افزار) بپردازند و بدلیل تقبل ریسک بالا انتظار بازدهی بالایی ازچنین سهام را دارند.