مجموعه مقالات دانشجویان در باره نظام راهبری شرکتی

پیشگفتار

صورت های مالی می توانند اطلاعات مفیدی درباره عملیات و سود اوری شرکت ها برای عموم فراهم کنند.

بنابراین سرمایه گذاران دست کم تا حدی بر پایه اطلاعات صورتهای مالی سرمایه گذاری کنند.

با وجود این زمانی که شرکت ها مبادرت به دستکاری اطلاعات کرده و صادقانه افشاء نمی کنند،

اطلاعات افشا شده در صورت های مالی توام با جانبداری خواهد بود و از حقیقت انحراف خواهد داشت.

اما تحت مکانیزم راهبردی مناسب

هیئت مدیره قادر به کنترل شرکت و ممانعت مدیریت از مبادرات به تحریف داده های مالی خواهد بود.

این نظام راهبردی اولا : 

به سهامداران اقلیت این اطمینان را میدهد که اطلاعاتی قابل اتکا در رابطه با ارزش شرکت دریافت کرده اند و از جانب مدیران شرکت و سایر سهامداران بزرگ مورد خیانت و سوء استفاده قرار نگرفته اند

و ثانیا

مدیران را اینگونه تشویق می کند که به جای پرداختن به اهداف شخصی خود به دنبال حداکثر کردن ارزش و منافع شرکت باشند.

از جمله سیستم ها یا سازمان های ارتقا دهنده نظام راهبردی شرکت ها

می توان به واسطه های معتبری همچون بانک های سرمایه گذاری موسسات حسابداری قوانین و مقررات اوراق بهادار مثل ( SEC در امریکا ) و انواع شیوه های افشاء اشاره کرد که در حقیقت تولید کننده اطلاعاتی قابل اتکا برای شرکت های سهامی عامل می باشند.

اما در ایران اوضاع به چه صورت است؟

اگر چه در اوایل 1340 بورس اوراق بهادار تشکیل شد

و فرایند ایجاد و کنترل شرکت ها اندکی در قانون تجارت و به ویژه در اصلاحیه ان در فروردین 1347 ذکر شد اما موضوع نظام راهبردی شرکت ها با مفهوم امروزی ان از اهمیت چندانی برخوردار نبود. نخستین بار در اویل سال 1379 این موضوع کانون توجه قرار گرفت.